بيست و پنجم ماه ذي القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنين معرفي مي کنند "روزي كه زمين از زير کعبه كشيده و گسترانيده شد.
گر چه اين مطلب يعني کشيده شدن و گسترانده شدن زمين در وحله اول عجيب به نظر ميرسد اما تعريف واضح تر اين موضوع اين است که گفته شود :
پس از آنکه تمام سطح کره زمين به مدت طولاني در زير آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زير آب بيرون آورد که صحنه زندگي موجودات مهيا گردد ، اولين نقطه اي که از زير آب سر بيرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بيت الحرام بود . اين واقعه نشان دهنده اهميت اين نقطه و مرکزيت آن براي همه عالميان است . 
در واقع دحوالارض روز شروع حيات بخشي خداوند به جهان خاکي است كه توجه به آن در روايات و تعيين اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوي معصومين (ع) نشانگر عنايت حضرت حق به اين روز با برکت است .
تعبير به اينکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز، اجر بسيار است" و امثال آن ، مومنين را بر انجام مستحبات مخصوص اين روز ترغيب مي نمايد . درباره روزه اين روز آمده است :
روزه اين روز همانند روزه هفتاد سال است .
روزه اين روز کفاره گناهان هفتاد سال است .
براي روزه دار اين روز هرکه و هرچه در ميان آسمان و زمين است استغفار مي کند و ...
از ديگر اعمال اين روز شريف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده مي شود و پس از نماز نيز دعايي است که در مفاتيح آمده است . و همچنين دعاي "اللهم داحي الکعبه ..." از دعاهاي مخصوص اين روز است . 
روايت است که « امام رضا » عليه السلام فرموده اند: درشب بيست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهيم (ع) و حضرت عيسى (ع)متولد شده اند. و نيز در اين روز رسول خدا صلى الله عليه و آله ، به قصد حجة الوداع از مدينه به همراه يكصد و چهار هزار يا يكصد و بيست و چهار هزار نفر از راه شجره به مکه عزيمت نمودند که حضرت فاطمه (ع ) و تمامى زوجات آن حضرت نيز ايشان را همراهي مي کردند . 
و نيز در روايتي است که در اين روز قائم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) قيام خواهد نمود .

ازطرف پيامبر اکرم(ص) در ماه ذيقعده ي سال دهم هجري قمري به اهالي مدينه و قبيله هاي اطراف اعلام شد که امسال آن حضرت قصد زيارت خانه ي خدا و برپايي مراسم حج را دارد. به همين جهت، تعداد زيادي از مسلمانان به همراه آن حضرت عازم مکه شدند. پيامبر اکرم (ص) در روز 25 ذيقعده¬ي سال دهم هجري قمري از مدينه حرکت نموده و در مکاني به نام ذوالحليفه احرام بست. تمام همسران آن حضرت و يگانه دختر گراميش حضرت فاطمه(س) در اين سفر هماره پيامبر(ص) بودند. حضرت علي(ع) نيز پس از ماموريت جهادي و تبليغي در منطقه ي يمن، به دستور پيامبر اکرم(ص) در مراسم بزرگ حجله¬الوداع حضور يافت. چون حج اين سال آخرين حج پيامبر اکرم(ص) بود به حجه الوداع مشهور گرديد. پس از پايان مراسم حجه الوداع هنگام بازگشت به مدينه در مکاني به نام غدير خم پيامبر اکرم(ص) در اجتماع يکصد هزار نفري، حضرت علي(ع) را به فرمان خداوند متعال به جانشيني خود منصوب فرمود و همگان با اميرالمومنين علي(ع) بيعت کردند.

بـاورم شـد

کـه تـو خـستـه تـر از آن بـودی کـه بـفهمـی دوسـت داشـتنـم را …

از مـن گـذشـت …

امــا

هـرجـا هـستـی

” خــستـه نـباشـی رفــیق…"

با اون که تو عاشقشی

من بد نبودم که بخوای

راضی به این فاصله شی

عشقم برات کافی نبود

احساس من رفته حراج

زخمی ازت مونده به دلم

که نداره راه علاج

یادگاری از تو برام

چیزی نبود جز یه شکست

ساکت و سرد و بی صدام

از رفتنت شوکه شدم

حرف میزنم هی با خودم

نمیدونم چی مینویسم

فقط دارم مینویسم

گل دل سنگممممم

رفتی و دلتنگم

ارزوی قلبم

لحظه به لحظه

یادتو . . .

دوباره نفس تو نفس

شیما

ایستاده ام چشم در راهت و چشم به راهی که شاید از دور قامت زیبایت را یکبار دیگر ببینم ،اما گویا هر چه بیشتر به جاده چشم می دوزم ناامیدی زودتر از تو به سراغم می آید آخر می دانی ،مدتهاست به استقبال تو آمده ام....؟

یادت هست روز آخری را که رفتی گفته بودی "منتظر باش به زودی بر می گردم با دستهایی پر"شاید من در فهم کلمه "زود"خوش باوری کرده ام اما مگر نه اینکه هم زبانیم و "زود"در هر صورت معنی یکسانی دارد اما چرا نیامدی را نمی دانم ...!!

گوش کن تمام کوچه را آذین بسته ام ، روی تمام دیوارهای شهر زمان آمدنت را نوشته و دست هر کودکی را شاخه گل یاسی داده ام تا وقتی آمدی باغچه ای از گل های یاسی پذیرای قدوم تو شود ،به تمام مردم شهر سوغات راه دورت را داده ام ،اما به دلم وعده نگاه گرم و لبخند تو را ;کبوتران نامه رسان را مژده آمدنت داده ام و چه خوب می نوازند آهنگ تو را ...و اینک تمام شهر به استقبال تو آمده است به استقبال تو ای مسافر ناپیدای من...!!

از وقتی رفته ای بازار شایعات چه خوب گرم شده یکی می گوید "او را دیدم دست در دست دیگری"دیگری نیامدنت را برایم تکرار می کند و اما دلم می گوید "خاموش باشید غافلان او خواهد آمد تنها .. و با کوله باری از آنچه به خاطر به دست آوردنش رفته بود  او خواهد آمد..."

چه بسیار از آمدنت گفته ام و تو نیامدی و چه بسیار ناکسان دیوانه ام خواندند

عزیز بی وفای من ;نکند نیایی و مرا مضحکه این و آن کنی!نکند برچسب دیوانگی بر پیشانی من بماند تا ابد؟؟!

گفته بودی دست پر بر می گردی دست پرت را نخواستم دست خالی هم که برگردی برایم به دنیایی می ارزی...!!

مرا ببخش...