شعری از علیرضا قزوه تقدیم شما
اوّل مهر رسيد و من در همان " اوّل آ " بودم
مثل گنجشك دلم مي‌زد، مثل گنجشك رها بودم
پاي يك پنجره ميزي بود، چه تقلّاي عزيزي بود
پنجره راه گريزي بود، خيره در پنجره ها بودم
پشت هر پنجره دنيايي ست، چشم وا كردم و بستم، آه
من كجايم؟ تو كجا؟ با خويش در همين چون و چرا بودم
گفت: بابا دو هجا دارد... نام من چار هجايي بود
نان يكي... آب يكي ... باران... مثل باران دو هجا بودم
گفت: هر حرف صدا دارد... در سكون حرف زدم با خود
هم صدا بودم و هم ساكت ، نه سكوت و نه صدا بودم
گفت: دلتنگ كه اي؟ خنديد... گريه كردم كه پدر... خم شد
آه بابا، بابا، بابا، سخت دلتنگ شما بودم
جنگ شد، پنجره ها افتاد ، بچّه ها تشنه سفر كردند
هشت نهر آينه جاري شد، تشنه در كرببلا بودم
گفت: هي هي! تو كجايي؟ تو ... راست مي گفت، كجايم من؟
تو نبودي... تو چهل سال است... من... اجازه؟... همه را بودم
تو چهل سال همه غايب... تو چهل سال همه در خويش ...
من چهل سال، خداي من! من چهل سال كجا بودم؟
گیر داد ب مانتو چرا اینو پوشیدی مگه خودت مانتو نداری..اخه مانتو خواهرمو پوشیده بودم.واسم گشاد بود..۵شنبه هم دعوامون شد گیر داده بود چرا صبحونه نخوردی...دعوای بدا...معلوم بود از دنده چپ پاشده میخواست سر من خالی کنه..میدونید از چی بیشتر حرصم میگیره از اینکه بعد میگه هرچی گفتم به خاطر خودته تقصیر خودت بود..خلاصه بعد چند روز ناراحتی چنددقیقه پیش زنگ زدم بیدارش کردم چون مامانم خواهرمو برد مدرسه میتونستم زنگ بزنم خلاصه الان دیگه اشتی کردیم..البته ما هیچ وقت قهر نمیکنیم فقط ناراحت میشیم
تبریک سال تحصیلی جدید